
Provinsi Jawa Tengah dari dulu terkenal dengan kekuatan budayanya. Karena Jawa Tengah banyak sekali warga yang sukses dan berhasil dalam bidang sastra.
Jateng juga kaya akan sastra. Ada banyak bahasa di daerah ini seperti di antaranya ada prosa, puisi dan bantun.
Kekayaan sastra Jawa Tengah dapat ditemui di seluruh penjuru wilayahnya seperti Kabupaten Banjarnegara, Kabupaten Banyumas, Kabupaten Batang,
Kabupaten Blora, Kabupaten Boyolali, Kabupaten Brebes, Kabupaten Cilacap, Kabupaten Demak, Kabupaten Grobogan, Kabupaten Jepara,
Kabupaten Karanganyar, Kabupaten Kebumen, Kabupaten Kendal, Kabupaten Klaten, Kabupaten Kudus, Kabupaten Magelang, Kabupaten Pati,
Kabupaten Pekalongan, Kabupaten Pemalang, Kabupaten Purbalingga, Kabupaten Purworejo, Kabupaten Rembang, Kabupaten Semarang, Kabupaten Sragen, Kabupaten Sukoharjo, Kabupaten Tegal, Kabupaten Temanggung, Kabupaten Wonogiri, Kabupaten Wono
Berikut adalah beberapa Pantun Jawa Tengah yang didapatkan dari berbagai sumber:
Layang saka Solo teka esuk
Isiné kabar kangen sing lawas
Tresna sejati ora gampang luntur
Sanajan jarak adoh ora kerasa
Ana manuk muni neng wit waru
Nembang ngiring srengéngé munggah
Ati sing ikhlas bakal nemu tentrem
Uripé dadi luwih berkah
Mlaku neng dalan karo konco lawas
Ngelingi jaman biyen sing lucu
Senajan saiki wis padha tuwa
Guyonan lawas isih dadi panglipur
Sawah ijo katon ngrembuyung
Petani nyanyi karo anaké
Rejeki ora teka saka gela
Nanging saka usaha lan pangarep-arep
Kembang anggrek mekar neng omah
Katon ayu tanpa akeh polah
Sing ayu iku ora mung saka raga
Nanging saka ati sing tulus nyawang
Sore teka angin semilir
Nglus pandeng wulan sing munggah
Urip kudu kaya banyu mili
Tansah golek dalan sing bening lan arah
Ana bocah dolanan ing pinggir kali
Ngguyu mblarak seneng banget
Senajan cilik ora nduwé apa-apa
Nanging atiné sugih lan legawa
Gunung Merbabu katon cetha
Ndeloké nggawe ati adem
Sapa sing eling lan andhap asor
Bakale diganjar tentrem saben wektu
Prau nelayan lumaku alon
Ngliwati ombak sing alus
Yen ati tenang lan ora kesusu
Urip bakal mlaku kanthi tulus
Saka Banyumas tekan Semarang
Wong dodolan mlaku karo pikulan
Rejeki ora mung saka bandha
Nanging saka tekad lan ketulusan
Kembang mawar abang semerbak
Nggandhol ing pager omah
Tresna sejati ora butuh janji
Cukup bukti lan ati sing jujur
Ana tukang gamelan nglaras nada
Suarane merdu nganti kampung kelingan
Seni iku dudu mung hiburan
Nanging uga warisan kang kudu dijaga
Wulan padhang ing langit peteng
Lintang-lintang padha murub ayu
Urip iku kaya lakon dalan
Kudu wani mlaku lan ora gupuh
Bahasa di Jawa Tengah: Ngoko: bahasa Jawa kasar yang digunakan dalam percakapan sehari-hari dengan teman atau orang yang lebih muda.
Krama: bahasa Jawa halus yang digunakan dalam percakapan formal atau dengan orang yang lebih tua, dengan beberapa sub-bahasa seperti Krama Inggil dan Krama Lugu.
Krama Inggil: bahasa Jawa yang sangat halus, digunakan untuk berbicara dengan orang yang sangat dihormati.
Krama Madya: bahasa Jawa yang tidak terlalu kasar maupun halus, digunakan untuk berbicara dengan orang yang belum dikenal.
Ayo, Sebarkanlah Sastra Ini: