
Provinsi Jawa Tengah dari dulu terkenal dengan kekuatan budayanya. Karena Jawa Tengah banyak sekali warga yang sukses dan berhasil dalam bidang sastra.
Jateng juga kaya akan sastra. Ada banyak bahasa di daerah ini seperti di antaranya ada prosa, puisi dan bantun.
Kekayaan sastra Jawa Tengah dapat ditemui di seluruh penjuru wilayahnya seperti Kabupaten Banjarnegara, Kabupaten Banyumas, Kabupaten Batang,
Kabupaten Blora, Kabupaten Boyolali, Kabupaten Brebes, Kabupaten Cilacap, Kabupaten Demak, Kabupaten Grobogan, Kabupaten Jepara,
Kabupaten Karanganyar, Kabupaten Kebumen, Kabupaten Kendal, Kabupaten Klaten, Kabupaten Kudus, Kabupaten Magelang, Kabupaten Pati,
Kabupaten Pekalongan, Kabupaten Pemalang, Kabupaten Purbalingga, Kabupaten Purworejo, Kabupaten Rembang, Kabupaten Semarang, Kabupaten Sragen, Kabupaten Sukoharjo, Kabupaten Tegal, Kabupaten Temanggung, Kabupaten Wonogiri, Kabupaten Wono
Berikut adalah beberapa Pantun Jawa Tengah yang didapatkan dari berbagai sumber:
Neng pasar tuku klambi anyar
Warnane abang kaya ati
Kowe teko gawe sumunar
Nggawa tresna sing sejati
Ngombe wedang ronde anget
Udane deres sore-sore
Ati iki ora bisa ngampet
Yen kelingan parasmu sing ayu sore
Mlaku-mlaku neng Solo Kota
Ana kereta liwat alon
Kowe ayu ora ana tandhingane
Nggerakake rasa neng jero kalbu sing meneng
Tuku dawet neng Purwokerto
Seger legi rasane manis
Senadyan aku wong ndesa
Tresna iki ora bakal tandhis
Neng sawah ana pari nguning
Angin semilir ngusap pipi
Kowe kelingan saben wengi
Ngancani pikir lan ati iki
Neng Jepara tuku ukiran
Tangan trampil gawene alus
Kowe koyo karya kasmaran
Endah, tulus, ora kagedhus
Mlaku neng Wonosobo adem
Kabute ngelus rambut alon
Tresnaku ora mung sedhela
Tapi nganti tekan pungkasan wektu lawon
Ana bocah dolanan layangan
Layang mabur nganti dhuwur
Kowe koyo pangajab urip
Nggawe atiku tansah sumrambah lan makmur
Mangan pecel karo rempeyek
Neng warung pinggir dalan
Kowe teko marai ayem
Ngilangke kabeh kahanan kangen
Neng Blora ana alas jati
Wit-witan padha ngadeg jejeg
Kowe koyo wit kang setya
Ngayomi atiku sing repot lan kleg
Tuku wedang jahe neng Ngawi
Rasane panas nganti weteng
Kowe kelingan saben wengi
Nggawe urip dadi peteng yen ora nyawang
Neng Pekalongan ndelok laut
Ombake alus nyentuh pasir
Kowe ayu ora ana lawan
Tresna iki ora bakal ambyar nganti pungkasan akhir
Neng Demak ndelok masjid agung
Suasanane ayem lan teduh
Kowe koyo cah padhang
Nggawe urip dadi luwih guyub lan tentrem sing luhur
Ayo, Sebarkanlah Sastra Ini: